Vanochtend hebben we samen met Dedie (de gids) ontbeten in het hotel. Alhoewel hij lang niet zo goed is al Lam Lam op Sumatra, is het een aardige kerel.
Om half 9 rijden we weer weg van het hotel richting onze eerste stap in Jogjakarta: een batik “gallerie”. Het is een vrij grote gallerie waar wordt uitgelegd hoe de batik schilderijen worden gemaakt. Maar natuurlijk hopen ze ook dat je wat gaat kopen… En daar zijn wij “ingetrapt”. Maar wel omdat we daadwerkelijk op zoek waren naar een leuk batik schilderij.
Deze regio staat overigens bekend om het batik werk. Batikken is een manier om kleding of wandbekleding van verf te voorzien. Batikken betekent veel puntjes. De stof wordt voorzien van een afstotende was. Daarna wordt het doek in de verfstof gedompeld. De gedeeltes die voorzien zijn van was, worden niet gekleurd.Voor elke kleur worden er dus andere gedeeltes voorzien van de was, zodat alleen de juiste gedeeltes voorzien worden van deze kleur. Er worden meestal maximaal 20 verschillende kleuren gebruikt.
Wij hebben een semi-moderne Indonesisch kunstwerk gekocht. Het ziet er mooi uit en we hebben goed kunnen afdingen.
Daarna zijn we naar een zilverfabriek gereden. Interessant en leuk om een keer te zien. Ze maken hier diverse kunstwerken en sieraden van zilver.
Daarna zijn we per becak (fiets taxi) naar het paleis van de Sultan van Jogjakarta gereden. Een leuke belevenis om op een fiets te zitten tussen het drukke verkeel. Wij zijn dus naar “het Kraton” gereden. Alhoewel de sultan geen officiële functie meer heeft, woont hij hier nog wel steeds. Het paleis is gebouwd in 1755 en inmiddels zijn ze bij de 10e sultan. Er zijn ook hier weer veel Nederlandse invloeden zoals Delftsblauw en veel geschenken vanuit Nederland. Het is een interessant paleis om te zien met op een aantal plekken live muziek met Javaanse muziek.
Vervolgens zijn we naar de Pasar Burung Ngasem gereden: de 
vogeltjesmarkt. Er waren echter veel meer beesten te zien dan alleen vogels zoals slangen, honden, uilen, wormen, muizen etc. Het was zielig om te zien hoe de hondjes en vogels met z’n allen in kleine kooitjes zitten. Zeker geen aanrader om heen te gaan!
Na de vogeltjes markt was het alweer tijd om te gaan lunchen. We hebben een heerlijke lunch gehad, midden in een bos aan een klein riviertje. Heerlijke saté ayam, udang goreng en nasi goreng gegeten.
Het restaurant was in de buurt van de Prambanan. Dit is de grootste Hindoe-Javaanse tempel complet van Indonesië. De tempels zijn ongeveer 850 na christus gebouwd. Het was een “gevecht” met de bouwers van de Bodobodur wie het grootste en snelste kon bouwen. De bouwers van de Prambanan hebben echter wel geleerd van hun concurrent en hebben de reliëven in de stenen mooier gemaakt dan bij hun concurrent. Vlak na de bouw is het complex alweer verlaten en verviel het. IN 1918 zijn ze begonnen met de reconstructie nadat het door Nederlanders terug is gevonden. Daarna is het geheel nog twee keer verwoest door aarbevingen.
Het is mooi om te zien en je moet zeker met een gids rondgaan om de leuke verhalen te horen en uitleg te krijgen over de reliëftekeningen in de muren.
Om 15.30 waren we terug in het hotel en zijn we vrij! Eindelijk 🙂 Even geen gids, niet auto rijden. Het is best intensief een dergelijke rondreis. Daarom zijn we maar even gaan uitrusten bij het zwembad. Na het douchen zijn we richting het centrum gelopen om wat te eten.
Morgen zijn we ook hele dag vrij en gaan we weer voor meer Javaanse tradities: de massage, martabak en het winkelgedeelte van Jogjakarta: Malioboro.
