Nog een dag Tokyo

Dinsdagochtend rond 05.00 uur werd ik wakker van wat gerommel… ik werd wakkerder en voelde ineens het bed een beetje bewegen… Mijn eerste gedachte: “Wat is Bart aan het doen??”… Vervolgens hoorde ik de kledinghangers aan de kapstok een beetje bewegen… ik draaide mij om en ik wist direct wat het was! Een aardbeving. Gelukkig, was dit alles… Maar het was toch een beving van 5,5 op de schaal van Richter. Voor de kust van Japan.

Goed, Bart sliep door, dus ik ben ook weer gaan slapen. En veel meer gebeurde er niet…

Zoals tot nu toe elke dag vetrokken we rond zo’n 10 uur naar beneden. In het hotel zit een kleine Franse bakkerij en hier halen we een klein broodje. We moeten een stuk met de metro, dus een beetje vulling kan geen kwaad. Het is een heerlijke bakkerij, waren ze in Frankrijk ook nog wat van kunnen leren.

Op de vismarkt in Tokyo

Het openbaar vervoer in Tokyo is opzich goed geregeld. Ze hebben veel metro- en treinlijnen. Het is een klein beetje uitzoekwerk, maar met de verschillende apps die er tegenwoordig bestaan, heb je zo de juiste lijn te pakken.

We gaan vandaag helemaal naar de andere kant van Tokyo naar de vismarkt Toyosu. Dit is de nieuwe, moderne vismarkt waar tegenwoordig alle vis wordt verhandeld. De metro rit gaat bovengronds en dat geeft een mooi zicht op het enorme havengebied van de stad.

Onderweg zien we ook nog het terrein waar net het podium van Ultra Music Festival wordt afgebroken… het festival, wat we 5 jaar geleden op Bali hadden bezocht, vond afgelopen weekend plaats op dit terrein… We hadden weer spontaan naar het festival kunnen gaan.

Omdat we een paar haltes te ver zijn uitgestapt, lopen we door het havengebied van Tokyo. Het is heet… heel heet… maar een mooi loopje.

Toyosu is in 2018 geopend te vervanging van de oude vismarkt. Het is een groot gebouw, maar omdat het al wat later is, is er geen handel meer. Dan hadden we hier om 04.00 uur moeten zijn.

Het is wel leuk om event te zien. Natuurlijk hebben ze hier ook wat kleine restaurantjes met sushi… Nou dan proberen we dat maar… En wat een genot. Met een kopje miso soep en een kopje warme groene thee… Zo hoort het!

Na dit heerlijk hapje, pakken we de metro en rijden naar het centrum van de wijk Ginza. Hier bezoeken we boeddhistische Tempel Tsukiji Honganji.

En vandaar uit lopen we naar de oude vismarkt Tsukiji Outer markt. Hier wordt niet echt meer vis verhandeld, maar er is nog genoeg te beleven, wel wat op toeristen gericht inmiddels.

We lopen verder door de wijk. De wijk is weer heel anders dan de andere wijken die we afgelopen dagen hebben bezocht. Hier bevindt zich ook een stukje oud Tokyo. Alhoewel er niet heel veel van oud Tokyo over is. Staat het on de weg? Is het oud? Dan maken we ruimte voor wat nieuws. Zoals de Nihonbashi brug. Dit was de start van Tokyo en vanuit hier werden verschillende nieuwe wegen aangeleged door het land. Inmiddels is er gewoon een snelweg over heen gelegd. En let niemand echter meer op de oude brug

We slenteren wat door de wijk en door de mooie brede lanen met mooie winkels. Hele shoppingsmalls met dure merken. De een na de ander. Het kan blijkbaar niet op bij de Japanners. Guchi, Prada, Rolex en Breitling… Ze kopen het maar al te graag.

Na al het lopen is het weer tijd om wat te eten… Het is inmiddels 18 uur en we zijn wel beetje moe. We gaan naar Yurakucho. Dit is een spoorlijn waar allemaal restaurantjes onder gebouwd zijn. De BBQ geuren van de yakatori komen je tegemoet… Lekker! Eerst maar een borrel met een borrelhapje… De yakoti met een biertje en voor Bart een rode wijn (gekoeld) in een te vol glas 🫠

Na het borrelhapje kiezen we weer voor een restaurant met een grillplaat. Een half uurtje geleden zat hier nog niemand en nu zit het helemaal vol… Met alleen Japanners. Gelukkig hebben ze nog wel ergens een Engelse kaart liggen… Scheelt weer. De jongere in de bediening praten een beetje Engels en we hebben nog een leuk praatje samen.

Het is er behoorlijk warm, maar gezellig. De hapjes zijn lekker… alhoewel… de amuse van het huis is gegrilde octopus. Dat had niet perse gehoeven, maar toch lekker…

Daarna kiezen we voor Okonomiyaka. Een soort hartige pannenkoek gevuld met groente, zeevruchten met een soort sojasaus en mayonaise erop. Erg lekker. Daarnaast kiezen we voor een ander soort omelet, ook met zeevruchten, mihoen en kaas… Dat wordt hier erg veel gegeten. Dit is Monjayaki.

Na de drankjes en de hapjes lopen we even langs de ijsboer. Na een klein ijsje pakken we de metro terug naar huis… Morgen vertrekken we naar Mount Fuji.