Na een heerlijke nachtrust zitten we weer eens bij het ontbijt met nassi, bami, krupuk udang…
Nou, omdat je dit al twee keer per dag eet, eten we ’s morgens maar gewoon toast met jawel… chocolade hagel! Dat is schijnbaar erg populair hier, dus dan is dit altijd wel even lekker. Lekker met een vers gebakken eitje.
Om 8.40 (ja, vandaag waren we echt te laat) rijden we weg bij het hotel. Om naar het Ngarai Sianok te gaan kijken. Dit wordt ook wel de Grand Canyon van Indonesië genoemd.Het is een park met uitzicht op deze canyon. Daarnaast is hier ook de Lobang Jepang (Japanse Tunnel). Deze tunnel is tijdens de bezetting gebruikt om munitie op te slaan, om te vluchen en werd ook gebruikt als gevangenis. In dit kleine park liepen heel veel apen rond, die het maar al te leuk vonden om met bart zijn nootjes te spelen.
Hierna zijn we de bergen in gereden in de omgeving van Bukittingi. De eerste stop hier was bij een koffie branderij. Hier hebben we gezien ook de koffie gebrand en weer verpakt wordt. In de tuin, met de zingende moskee op de achtergrond, hebben we overheerlijke koffie op. Senso, Nespresso of filterkoffie thuis, nee… Dit is pas echte koffie. Met een kaneelstokje erin voor de smaak.
Verder hebben ze hier ook koffie van de bladeren (normaal zijn het koffiebonen), dit is goed tegen hoge bloeddruk.
Hierna zijn we doorgereden en zouden we gaan lunchen. Aangezien het pas 12 uur was, vonden we dat te vroeg dus mocht de chauffeur doorrijden.
De volgende stop was het huis van de vroegere konining van het gebied van Bukittingi. Deze is 7 jaar geleden geheel afgebrand, maar die zijn ze nu aan het herbouwen. Iets anders dan paar honder jaar terug, maar nog wel steeds in dezelfde vorm.
Omdat de chauffeur en de gids inmiddels wel honger hadden, gingen zij maar even eten. Wij hadden al aangegeven dat we ook in een traditioneel restaurant wilden eten. Dus na een test van de gids, konden wij hier ook gaan eten. En het was heerlijk. Ayam, Babi (geroosterd), rijst, Telor (ei) en krupuk emping.
Het was een tentje, langs de weg maar het was allemaal heerlijk. En niet duur. Zo hoort het!
Vervolgens zijn we doorgereden naar een oud traditioneel huis. Alweer? Ja, maar in elke regio zien ze er weer anders uit en ze zijn allemaal even mooi.
Aan het eind van de middag kwamen we weer terug in Bukittingi om naar “Ford de Kock” te gaan. Dit was een oud “ford” van de Nederlanders. Helaas niet heel erg bijzonder. Daarom heen is een dierenpark. Helaas is dit ook een beetje zielig om te zien hoe de verschillende dieren hier gevangen zitten.
Daarna hebben we een rondwandeling door de stad gemaakt om op zoek te gaan naar wat lekkere hapjes zoals emping en koekjes. Na wat goede onderhandelingen van onze gids, hebben we goede inkopen gedaan.
Na het douchen zijn we weer met de gids op pad gegaan: we moeten weer eten en we gaan naar een Sumatraanse dans kijken. Gezellig.
Het eten gaat dit keer naar een tentje “langs de weg”. Het ziet er goed uit, het is allemaal vers, en de sateetjes worden nog gebraden. Dus proberen maar.
We gaan aan de plakkerige tafel zitten en af en toe vallen de lampen uit. We bestellen satey, longtong en martabak. Dit is een soort pannenkoek van ei, met gehakt, ui en nog meer vulling.
Hij was heerlijk. De sateetjes zijn we nog niet helemaal over uit of het kip, rund, varken of misschien wel hond was. We zien het wel. Al met al smaakte het heerlijk.
Een lokale Indo zat naast ons ook van het eten te genieten en die wilde een praatje met ons maken. Hij stelde ons meteen de ongewone vraag “are you a couple…”… ehhh…. “owh sorry sorry… I didn’t mean…”…. Ok, nou geen probleem.
Uiteindelijk hebben we een heel leuk gesprek met hem gehad. Hij wilde graag een keer naar Nederland en/of Europa. Hij hield erg van het eten in Indonesië maar wilde ook wel graag weg uit Indonesië.
Veel jongeren willen hier wel weg omdat het in het “westen” natuurlijk veel “beter” is. Nou, wij willen hem best een keer rondleiden in Nederland als hij langskomt.
Daarna zijn we naar de Sumatraanse dans geweest. Dit was een stuk vrolijker dan de dans bij het Toba meer. Met knappe dames en heren. En een over enthousiaste band (ze lagen regelmatig behoorlijk te lachen)…
Nu zijn we terug in het hotel. Nog even een biertje om de zoute smaak weg te spoelen, dan slapen. Morgen vertrekken we richting het vliegveld om dan door te vliegen naar Jakarta.
Tot dan!
