Het blijft genieten in Japan

Ons laatste blogbericht heb ik gemaakt vanuit de bus naar het historische plaatsje Shirakawa. Een busrit met een toeristische bus die ongeveer 1.5 uur duurde. We hadden geen plaatsje gereserveerd en het was best druk. Gelukkig kwam er snel een tweede bus. Al die toeristen willen natuurlijk naar Shirakawa.

Shirakawa is van origine een traditioneel dorpje gebouwd in de gasshō-zukuri stijl. En staat hiermee op de Unesco World Heritage lijst. Mooie huisjes met een rietendak.

De gasshō-zukuri woningen waren gebouwd voor boeren, ambachtslieden en handelaren. Het is een leuk dorpje en het vandaag weer erg warm weer. Het dorpje is wel erg toeristisch. Met een mooie wandeling naar het uitzichtpunt en vele winkeltjes en eetkraampjes.

We hebben genoeg tijd want de bus gaat pas over 3 uur weer terug… als we een plaatsje hebben. We genieten van de leuke woningen en de mooie natuur in het park. We eten een klein hapje omdat het toch weer lunchtijd is.

Vlak buiten het park is een hang brug. Een beetje wiebelend lopen we de rivier over. Alhoewel rivier… er staat wat water in en het stroomt… maar er mag wel wat extra regen vallen. Aan de andere kant van de brug kan je naar beneden lopen naar de rivier. Het is hier rustig en we zien even weinig toeristen… het riviertje stroomt zachtjes, het is warm, we zijn samen en we horen de krekels en de vogels… even genieten!

Gelukkig is er ruimte in de bus en rijden we terug. Geen hele bijzondere rit, want je rijdt vooral veel door tunnels. Je ziet dus niet heel veel van de omgeving… we komen weer aan in Takayama en lopen een paar minuutjes naar ons hotel. Schoenen uit bij de lobby en onze slofjes mogen weer aan.

 

Na wat uitrusten en een bad in de publieke onsen van het hotel is het weer avond en tijd om wat te eten. Japan kent verschillende keukens en vandaag kiezen we voor de tempura keuken. Zoals Bart zei: “Het is net een gewone snackbar.”…

En ja dat is het een beetje omdat hier de vis- en groentegerechten een deeglaagje krijgen van panco. Een soort grof paneermeel. Daarna gaat het even in de frituur. Erg lekker. We vinden weer een leuk restaurant Ebihachi. We hadden een uurtje daar voor maar even per email gereserveerd, want het is een klein restaurant. Er was nog plaats en we hebben een mooie plek aan de bar.

We eten een heerlijk menu met o.a. tempura garnalen, vis, groente en zelfs tempura ijs toe. Je doopt de tempura gerechten in een beetje zout en kerrie of in een tempura sausje: tentsuyu. Een sausje van dashi (bouillon), sojasaus, mirin en suiker.

Dit allemaal gecombineerd met een heerlijk flesje sake… daar over meer!

Tijd voor de trein

De volgende dag pakken we de trein naar Kanazawa. Het is een middel grote stad en ontstaan om een kasteel heen. Het heeft een samurai wijk, een grote Japanse tuin (Kenrokuen), een oud kasteel en een leuke binnenstad met een enorme (vis)markt.

Wij hebben een leuke ryokan (een traditionele Japans klein hotel of Airbnb). Midden in het centrum maar toch in een rustig stuk van de stad. We slapen weer op de grond, we hebben een leuke tuin en een eigen onsen. Met een moderne keuken.

We gooien even snel een wasje in de wasmachine en hangen het te drogen. De vismarkt (Omicho Market) is om de hoek. Hier eten we snel een klein schaaltje sashmi (verse rauwe vis) en sushi.Heerlijk! Hoe simpel eten toch lekker kan zijn. Zeker de moeite waard om hier wat vis te eten!

We lopen verder de stad door naar Kanazawa Castle. Het kasteel dateert uit 1583. Het was eigendom van de Maeda Clan. Het is een enorm terrein met een park er om heen. Het ziet er strak en grootst uit. Alhoewel het meerdere keren is afgebrand is het toch elke keer weer gerestaureerd en opnieuw opgebouwd.

Via de kasteel tuinen lopen we naar Kenrokuen tuinen. Een erg mooie Japanse tuin. Zeker in het voorjaar en in het wat latere najaar zal het hier mooi zijn met de kleuren. Maar zelfs nu is het erg mooi om te zien.

Via de tuinen lopen we verder de stad in naar de samurai wijk. Een mooie wijk in Japanse stijl. Maar helaas zien we weinig, geen dus, samurais. Via de stad lopen we weer terug maar onze ryokan om even op te frissen…

Sake!

Er zijn zo veel restaurants dat het moeilijk kiezen is. De meeste restaurants worden wel goed beoordeeld. We hebben ook nog geen een keer slecht gegeten. Dit keer gaan we naar de sake bar. Het Japanse rijstwijn drankje wordt inmiddels ook erg lekker bevonden door Bart. Dus we gaan er voor.

We vinden een leuke bar waar we worden aangekeken door een paar Japanners met een gezicht “wat doen jullie hier?”. Gelukkig worden we goed geholpen en hebben ze een Japanse kaart. Er staan zo’n 6 koelkasten vol met gekoelde sake. Ze hebben genoeg keuze.

We kiezen voor een sake proeverij van 3 verschillende sake. We mogen kiezen of we droog, medium droog of zoet willen. We kiezen voor 3 droog soorten. Er wordt gelachen in de bar… waarom? Van schrik gooit de ober alle glazen om en moet hij het weer opnieuw inschenken. Gelach alom.

Omdat de ober het toch niet helemaal goed vindt, laat hij toch een zoete sake proeven… Ook wel erg lekker. Niet te zoet, gewoon lekker…

Bij de sake bestellen we wat hapjes. Een soort tapas… inclusief een hele makreel die wel erg lekker van smaak is. Er gaat veel de frituur in, dus dat combineert lekker met de sake! We slapen in elk geval heerlijk die avond.