Na een onrustig begin, toch nog lekker geslapen! Om 8.30 zijn we vertrokken vanuit Bohorok.
De tocht gaat via Medan naar Berastagi.
Onderweg zijn we bij een krokodillen boerderij geweest maar eigenlijk was het allemaal zielig. Een hoop krokodillen bij elkaar. Welke je goed kon zien, hadden nauwelijks zwemruimte. Daarnaast werd het ook niet helemaal duidelijk gemaakt wat ze met de beesten deden.
In Medan hebben we “aan de weg” bij een klein restaurant gegeten. Het kostte vrijwel niets (ze wilden ons zelfs nog 50% korting geven), maar het was super goed eten. Het was een tip vd gids en ook geschikt voor “ons Hollanders”. Zoals bekend moet je erg oppassen waar je eet. Helaas hebben we wel een aantal “etiquette” geschonden. We hebben te veel fooi gegeven EN je moet de botjes van de kip “schoon eten”. Tjah. Sowieso hebben we liever kipfilet, dus dat zijn we niet gewend. Het betekent namelijk dat je iets niet lekker aan het eten vindt.
Dat was zeker niet waar, dus gelukkig heeft Lam Lam even aan haar uitgelegd dat wij dit niet gewend zijn. En de hele familie moest daar smakelijk om lachen.
Vervolgens zijn we verder gereden. Nu de bergen in naar Berastagi. Een mooie rit langs diepe dalen, S-bochten, rijkdom en armoede.
Veel Indonesiërs hebben weinig maar zijn toch gelukkig. Wat opvalt als je door het land reist, is dat iedereen een handel heeft. Vaak met eten langs de weg of als “transporteur”, de fiets of brommer volgeladen. Of als beveiliger bij een parkeerplaats.
Na 2 uur aangekomen bij ons hotel in Berastagi, Sibayak Hotel. Een redelijk groot hotel in de bergen. Het is bewolkt dus heel veel is er niet te zien, maar je kan de bergen vanaf ons balkon zien.
Berastagi is populair om de fruitmarkt en omdat het hier koeler is dan in Medan. Er zitten hier dus veel Medanezen die hier weekend vieren.
Berastagi is verder een kleine, maar drukke stad. Naast de fruitmarkt is er weinig te zien. Wij als lange, blanke “Belanda’s” hebben wel veel bekijks, aanspraak en lief lachende Indo’s. Dat is wel een aparte gewaarwording. Ook soms wat ongemakkelijk.
Nu zitten we lekker op ons terras na een mooie “Dag 3” van de officiële rondreis. Even uitrusten en verwerken wat je hebt gezien.
Je ziet zo veel en je doet zo veel indrukken, dat moet je even verwerken. Dit komt omdat het zo veel anders is, dan je gewend bent.
