Zondag was het een regenachtige dag, maar maandag was het weer volop zonnig. Toch wel lekkerder. We kozen voor een ontbijtje in ons hotel. Niet bijzonder, dus morgen maar ergens anders heen. Na het ontbijt zijn we naar de oude binnenstad van San Sebastian gelopen. Een tochtje van 20 minuten.
San Sebastián, of Donostia zoals de Basken het zelf noemen, is zo’n stad waar je meteen begrijpt waarom mensen er verliefd op worden. Het ligt pal aan de Golf van Biskaje, met die iconische hoefijzervormige baai – Playa de la Concha – waar locals en toeristen door elkaar flaneren. Aan de boulevard staan elegante, bijna Parijse gebouwen, en toch merk je overal dat je in Baskenland bent: de taal op straat, de pintxosbarretjes waar je van kroketje naar gamba hopt, en de relaxte sfeer.
De stad heeft zo’n 190.000 inwoners. En het draait allemaal om de stad èn het strand. Het heeft een levendige surf scene. Daarnaast heeft de stad het meest aantal Micheline sterren per vierkante meter. Goede restaurantjes dus maar ook zeker hele lekkere pinxtos barretjes.
We slenteren wat door de straatjes. Kleine winkeltjes zijn open en de eerste tapasbarren doen de rolluiken omhoog. We lopen langs de kust en hoge golven knallen tegen de kade aan met als gevolg lekker nat worden! Gelukkig letten wij nog op, maar er worden wat mensen spontaan kletsnat. We nemen onderweg wel een Baskische cheesecake: erg lekker!
We lopen een heel stuk langs de boulevard. Je kan zo om de berg met het Christus beeld lopen. Op de Monte Urgull staat Jezus over de stad te kijken en beschermt hiermee de stad.
Het is heerlijk weer en dat maakt dorstig. We nemen wat mineraalwater in een pinxtosbar. Ja, het is al ver over lunchtijd dus tijd voor een hapje.
We kunnen er weer even tegen aan dus we lopen de hele boulevard af, tot aan het zomerhuis: Miramar Palace. In de 19e eeuw werd dit gebouwd als zomerhuis voor de Spaanse koninklijke familie. Met een geweldig uitzicht over de baai.
We lopen de boulevard weer terug en lopen door de binnenstad van San Sebastian. Genoeg leuke bekende en minder bekende winkels zijn hier te vinden. We zijn een beetje moe dus we lopen langzaam terug naar ons hotel. Even rusten…
‘S avonds lopen we weer terug naar het centrum voor wat hapjes hier en daar…
Ribera del Duero
Vandaag, dinsdag, zijn we redelijk vroeg op. Niet helemaal lekker geslapen. Na een broodje en een cortado bij het ontbijt tentje bij ons op de hoek, pakken we de koffers weer en gaan op weg naar Ribera del Duero.
Dit gebied staat bekend om zijn Tempranillo wijn. We slapen in het Castilla Termal Monasterio de Valbuena hotel, gelegen in de Ribera del Duero in Castilla y León.
Maar voordat we hier zijn moeten we nog een ritje maken van zo’n 4 uur. Het weer is gelukkig prima, zo’n 20 graden en zonnig. De route is mooi. We kiezen voor “tolwegen ontwijken” in de navigatie. Onderweg drinken we in een dorpje een cortado.
Het laatste uur rijden we een heel stuk binnendoor. Een mooie route door heuvelachtig landschap. En langzaam zien we hier en daar de wijnranken op de heuvels. De heuvels zijn wel een stuk droger en bruiner/geler dan in de regio van San Sebastian. Het regent hier minder.
Voor de lunch wilden we een kleine hamburger. We belanden in het dorpje Roa del Duero bij Terruino. We hebben zin in een burger. Want hamburger zie je ook op elke kaart staan in Spanje. De vriendelijke jongeman waarschuwde al dat de burgers groot zijn… en dat waren ze.
Aankomst in Castilla Termal Monasterio de Valbuena
Even een half uurtje uitbuiken in de auto en we komen aan in ons hotel. Het hotel is gevestigd in een deels gerestaureerd 12e‑eeuws Cisterciënzer klooster, een van de best bewaarde in Europa .
Oorspronkelijk gesticht in 1143 door Estefanía de Armengol; het klooster fungeerde later als moederabdij voor meerdere andere kloosters .
Na ontbinding in de 19e eeuw, kreeg het klooster diverse bestemmingen; sinds 1931 is het geklasseerd als nationaal monument (Bien de Interés Cultural) .
We worden ontvangen met een glaasje bubbels. We hebben een mooie kamer met 2 etages, kijkend op de beroemde “Golden Mile” van de Ribera del Duero — een soort tien mijl lang deel langs de Duero-rivier dat bekendstaat om z’n hoogwaardige Tempranillo-wijnproductie.
Zo maar even zwemmen en relaxen. Dat hebben we wel verdiend!
