Iets wat te laat vertrokken, maar na een goede vlucht van 12 uur zijn we aangekomen in Maleisië. Malaysia Airlines… nette dames in traditionele kleding en netjes geklede heren.
Jammer dat het entertainment programma niet top was en Arabisch ondertiteld. Het eten was lekker (blijft vliegtuig voer) en ruim voldoende. Maar na alle goede verhalen over deze maatschappij valt het ons toch tegen.
Maar… de vlucht ging snel. Mede door de oordopjes van Fabian kon hij ook nog wat slapen. Zeker een aanrader om niet al die irritante geluiden om je heen te horen.
Op de luchthaven is alles voorspoedig verlopen. Wat is dit trouwens wel een grote luchthaven!
Wij werden netjes opgewacht door onze chauffeur ‘Ali’. Hij vroeg ons of hij zo vrij mocht zijn om wat te vertellen over Kuala Lumpur… dat hebben we geweten… maar ja het onderdrukt wel de vermoeidheid van de jetlag. Iets te over enthousiast was hij wel. Natuurlijk ook weer over Gullit en van Basten gesproken.
Ons hotel (Renaissance Kuala Lumpur by mariott) ligt midden in de binnenstad met een goed uitzicht op de Petronas Towers: De “twintowers” van Azië. Bekend van oa de film “Entrapment”.
Na een snelle douche, wij naar de torens gerend. Daar willen wij natuurlijk op….
En ja hoor… precies vanaf vandaag is de uitzichtlocatie afgesloten, wegens verbouwing.
Gelukkig is er ook nog de “single tower”: De televisietoren.
Ik denk dat ze hier in Maleisië minder werkloosheid hebben dan bij ons… ik weet nog hoe meester Willemse op de basis school dit noemde: “verborgen werkloosheid”. Vanaf het pendelbusje uitstappen tot boven in de toren van het uitzicht genieten, wordt het kaartje door 5 verschillende mensen gecontroleerd en word je 4 keer door verschillende mensen vriendelijk welkom geheten. Wij zouden dat in Nederland met 2 mensen aankunnen. Maar vriendelijk zijn ze wel, geïnteresseerd en altijd glimlachen.
Na het bezoek aan de toren, de eerste sate met Tigerbeer gegeten. Heerlijk. Bij ons zwembad. Na drie biertjes en Bart een cocktail, begint de vermoeidheid toe te slaan dus even uitrusten en dan naar Chinatown en misschien nog even naar één van de vele shoppingmalls.
Net terug van het eten… Chinatown is niet gelukt. Het regende en het was best een stuk lopen… dus maar wat in de buurt gegeten.
Het moest vet zijn, voor de malariatabletten. Dat hebben we dus maar gedaan.
Morgen om 12 uur uitchecken en richting vliegveld… Medan!
