Na een goede nachtrust, ons eerste Indonesische ontbijt op… natuurlijk Nasi, Ikan Goreng (vis) met koffie. Heerlijk naast het zwembad gegeten.
Om 8.30 uur stond Lam Lam (ahhh zo heet hij dus) met de chauffeur voor de deur. Koffers worden netjes in de auto gezet en je blijft maar 5.000-jes geven aan die Indo boys. Maar ja, je hoeft er niet zelf mee te sjouwen.
Na een kleine stadsrondrit langs de Great Mosque en een bezoek aan de Sultans Palace en de Chinese Tempel zijn we richting Bohorok gereden.
Bohorok ligt naast het Gunung Leuser national park. Wij zaten in Eco Lodge Bukit Lawang. Om er te komen moet je, gelukkig wij niet met koffer, een hangbrug op, de rivier over. De cottages zijn eenvoudig maar midden in de jungle: de apen hangen voor je raam.
De badkamer bevindt zich buiten, in de binnentuin. Zonder warm water: even wennen!
Na een korte, maar lekkere (sate) lunch hebben wij de jungle tocht gedaan. Natuurlijk niet genoeg afgedongen, maar het was het waard.
In tegenstelling tot de US (zie blog vorige jaar) kan je hier natuurlijk niet met de auto in. Lang kleine, gladde plaatjes gaan we het regenwoud in. Klimmen en glijden… maar al snel komen we de eerste Oerang Oetang met baby tegen. Heel dichtbij.
Na verder te zijn gelopen komen we er nog één tegen. Deze hebben we gevoerd met bananen. Ook zijn handen hebben we aangeraakt. Hij vond ons maar al te leuk… ons bananen dan waarschijnlijk. Onze gids probeerde allemaal lokroepen te doen om nog meer beesten te lokken, maar verder dan een Pauw kwam het niet.
Omdat het zo warm en vochtig was, was het behoorlijk zweten. Dus bij aankomst in het hotel eerst de koude douche onder en de kleren wassen.
Daarna een grote Bintang gedronken om de dorst te lessen. Dat gaat er wel in.
Beetje loom van het biertje komen we de masseuse tegen “mama”. Dus ik, Fabian, natuurlijk een heerlijke massage genomen. “Mama” deed het goed en ze kwam soms op plekjes… “Don’t worry ehhh, I An mama”. Gelukkig zonder happy end 😉
Daarna heerlijk emping, Ayam Curry, Ayam Ketjap, nassi en Pisang Goreng op. Heerlijk…
En het mooiste komt nog…
Geen wijn, geen Baco voor Bart. Dus oom Bart aan het bier! 🙂
Daarna was het bedtijd. Geen airco, dus onder de klamboe. Helaas was er in de buurt een lokaal feest met karaoke, dus slapen ging lastig….
