Zaterdag hadden we een rustige dag in Malang. We hebben toen ook niet zo veel gedaan, alleen een beetje uitgerust, gerelaxt en genoten van alles. Vrijdagavond hebben we overigens bij een hele leuke tent gegeten in Malang: Toko “Oen”.
Toko “Oen” bestaat al een tijdje en dat is ook wel te zien maar ook te proeven. Het is een wat oudere tent uit de oude, Nederlandse, koloniale tijd. Aan de wanden hangen foto’s van “Tempo Doeloe”… “de goeie oude tijd”. Toen zat aan de overkant nog een echte, Nederlandse “Boekhandel”. Nu zit hier KFC en McDonalds.
Toko “Oen” is wel de moeite waard om even lang te gaan om te genieten van Soto Ayam, Nasi Rames of één van de heerlijke gebakjes of zelgemaakt ijs. Of voor de schattige, Indo obers en serveersters. We hebben hier heerlijk Nasi Rames gegeten met zelfgemaakte Sambal Trassi. Dit hoef je echter niet extra er bij te bestellen, want dit er al standaard bij. Wisten wij veel…
Maar goed, inmiddels is het dus zondag, want over zaterdag hebben we weinig extra te vertellen.
Zondag stond onze wekker al om 0.45 uur. Ja, geen tikfout. Kwart voor één. Om half 2 werden we namelijk verwacht bij de receptie van ons hotel in Malang om uit te checken en richtingen de Bromo Vulkaan te gaan rijden. Om toch nog een beetje de dag goed door te komen, zijn we eerst gaan slapen en om half 2 stonden we netjes paraat.
Na 1.5 uur kwamen we echter ineens in een behoorlijke file terecht. Gelukkig, alhoewel we niet echt tevreden over hem waren, waren we overal wel snel, was hij erg brutaal en reed de halve file langs. Maar uiteindelijk kwamen we toch niet verder. In eerste instantie leek het een demonstratie (om half 3 ’s nachts?) van vrachtwagenchauffeurs. Later bleek dat een “privé” persoon een stuk lang had toebedeeld, maar dat de huidige bewoners daar niet erg blij mee waren. Die hebben dus de weg naar Bromo geblokkeerd, om meteen iedereen maar dwars te zitten.
Zoals gezegd, wij hadden een brutal chauffeur, dus rechtsomkeer, even iemand aangesproken, wat geld gegeven, en de jongens reden met hun brommertje voorop, om ons via een sluiproute alsnog, voor zonsopgang, bij de Bromo af te leveren.
Het laatste uurtje, moet je met de jeep verder om dat de wegen slechter worden, en je echt de bergen in moet. Dat was alweer een hele ervaring omzich, maar wel erg leuk. Om 5.14 zou de zon opkomen, en dat hebben we gezien. Het was een mooi gezicht om de zon achter de bergen op te zien komen. Wel jammer dat er nog 5.000 andere mensen om ons heen stonden. Maar toch is er dan op eens een stilte op het moment dat de zon bijna opkomt. Een aparte ervaring.
Daarna ging de rit verder met de jeep, naar beneden de berg. Hier staan oa een tempel en kan je naar de rand van de krater van de bromo lopen. Aangezien we aan het begin van onze Java tour al een krater hebben gezien, zijn wij hier niet verder heen gelopen.
Uiteindelijk bracht de jeep ons terug naar onze auto, waar ons ontbijt (was inmiddels 7.00 uur) klaar stond. Daarna hadden we weer een lange rit voor de boeg, maar omdat het nog vroeg was, kwamen we om 13.00 uur aan in Kalibaru. Een klein plaatsje, 2 uur rijden voor de haven van Java om richting Bali te gaan.
Wij waren op dat moment nog de enige in het resort. Een super mooi gelegen resort, met kleine huisjes, aan een stromende rivier, in de oerwouden van Java. Een leuke veranda met een grote spin aan het plafond. Maar echt een super locatie om door te brengen. Na een lichte lunch, zijn we het natuur zwembad in gedoken. Heerlijk warm water om even weer fris te worden na de lange auto rit.
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in het hotel: in de buurt was er verder niets om naar toe ta gaan. Maar het was prima te eten. Alhoewel je in de hotels, meestal wel wat aangepaste menu’s (en prijzen) krijgt.
’s Middags hoorden we het al, maar toen we in bed lagen was hij er nog… Een Gekko. Precies bij ons op/in/onder/tussen het dak. Om de zoveel tijd, hoorde je hem 4-5x achter elkaar roepen. De hele nacht door. Gelukkig maakte de ventilator zoveel herrie, dat we er uiteindelijk weinig last van hadden.
Omdat er niet echt ramen in de lodge zat, maar gaas, word je al vroeg wakker van alle dieren, de rivier, de wind… Aan beide kant van het huisje was het namelijk open, en dus alleen bedekt met gaas. Maar het is wel heerlijk wakker worden, wel wat vroeg.