Een bijzondere belevenis

Gisteren (maandag) kwamen we aan in Koyasan, de Koya berg. Hier is de Shingon stroming binnen het Boeddhisme ontstaan. Deze stroming is ruim 1.000 jaar geleden ontstaan toen de Monnik Kobo-daishi is neergestreken in het naar 805.

Koyasan woedt beschouwd als een van de meest heilige plekken van Japan. Je vindt er meer dan 120 tempels, een religieuze Universiteit en het mausoleum van Kobo-daishi. Op de straten kom je monniken tegen.

Het Boeddhisme speelt al sinds de 9e eeuw een rol in het leven van de Japanners. De meeste zijn er niet elke dag mee bezig, maar hebben vaak thuis wel een klein altaar. Die je zie je ook in de traditionele hotelkamers. Alleen bij bijzondere gebeurtenissen zoals een begrafenis of huwelijk, speelt het een grotere rol.

Wij slapen in Koyasan Saizen-in Temple. Een tempel met daarbij traditionele hotelkamers. Je slaapt eigenlijk bij de Monniken. Veel Monikken zijn nog jong en zijn hier in de leer. Als “bijbaantje” helpen ze dan ook in dit soort slaaplocaties.

Wij hebben weer een traditioneel Japanse kamer. Dus schoenen uit bij de ingang van het hotel en op onze (te kleine) slofjes lopen.

Na een kopje groene thee op de kamer lopen we een rondje door het dorpje. Het is een aaneenschakeling van tempels en heilige tuinen. Het is relatief rustig en regelmatig hoor je een paar keer een grote gong gaan… Ook ’s nachts trouwens.

We moeten op tijd terug zijn want om 17.30 staat onze Monnik voor de deur van de kamer om onze private diner te bezorgen. Later kon niet… Maar het eten was een ware belevenis. Om te zien en… alle smaken waren fantastisch. Wat een belevenis.

Na het eten moeten we even de receptie bellen en alle lege bordjes worden opgehaald. Onze monnik is erg vriendelijk, spreekt enorm rustig en is eigenlijk gewoon lief. Hij straalt rust, respect en interesse uit.

We gaan al rond zo’n 21 uur slapen. Het is overal stil en na 21 uur moet je eigenlijk ook binnen zijn. Je hoort de krekels en af en toe de gong…

En dan…

Door de luiken van papier voor de ramen wordt het al vroeg ligt in de kamer. We zijn half 6 wakker. We blijven even liggen om om half 7 op te staan. De ochtend ceremonie begint om 7 uur… Daar willen we bij zijn.

We zitten met zo’n 30 mensen in de tempel. We mogen geen foto’s maken, dus de foto’s komen van internet. Maar het is een mooie tempel. Het straalt rust uit. Het gebed is ook bijzonder. Met een monotoon gebed van de drie monniken met af en toe een slag op de gong of op de deksels.

De Monniken zitten in een soort trance en je raakt er zelf ook wel een stukje rustiger van. We doen ook nog even een gebed en een dankje. Dank voor de mooie reis en het gebed voor een goeie voortgang van de reis.

Het was een bijzondere belevenis om deze ceremonie mee te maken!

Het traditionele ontbijt na de ceremonie was eenvoudig maar lekker. Met groene thee, miso soep en wat andere gerechtjes.